Adalette Yapay Zeka ve Avrupa Etik Şartı
Günümüzde yapay zeka teknolojileri hayatımızın neredeyse her alanını kapsıyor ve bilim insanlarının en son başarıları olarak sunuluyor.
Aslında yapay zeka kavramı 1950’li yıllarda ortaya çıktı ve o günden bugüne temel konular pek değişmedi.
1957-1974 yılları yapay zekanın yeşerdiği dönemdi.
Bilgisayarlar giderek daha fazla bilgi depolayabildi, daha hızlı, daha ucuz ve daha erişilebilir hale geldi.
Benzer şekilde, makine öğrenimi algoritmaları gelişti – bilgisayar programları sorunları çözmede daha iyi hale geldi ve 1966’da modern sohbet robotlarının ve sanal asistanların prototipi haline gelen ilk sanal muhatap –
Bu olgunun geçerliliği en iyi şekilde Google genel müdürü Sundar Pichai’nin bir alıntısıyla karakterize edilir: “Yapay zeka yeni elektriktir. Çok yakında sinir ağları yaşamın tüm alanlarına nüfuz edecek.”
Yeni teknolojilerin “nüfuz etme” alanlarından biri de adalet alanıdır. Ve bu gelecekle ilgili bir soru değil, halihazırda mevcut bir gerçekliktir: Bazı ülkelerin yargı sistemleri, geniş bir veri dizisini oldukça kolay ve hızlı bir şekilde işleyebilen ve en önemlisi, en son teknolojilerin ve algoritmaların uygulamaya konduğunu zaten görmektedir.
Aynı zamanda “doğru yoldan” da bir sapma var: Makine önyargıyı da tespit edebiliyor. Peki yapay zeka hakimin yerini alabilir mi?
Yapay zeka (AI), çok karmaşık bilgisayar görevlerinin geliştirilmesi için verileri işleyebilen bir dizi bilim ve yöntemdir.
Yapay zeka insani niteliklerle donatılmıştır ve sorunları çözmenin yanı sıra öğrenme yeteneğine de sahiptir. Bu nedenle yapay zekanın önemli bir kısmı makine öğrenimidir (Makine Öğrenimi veya ML).
Adalet alanında yapay zeka eğitiminin en önemli koşulu, geniş bir açık veri dizisinin mevcudiyeti ve bu verilere engelsiz erişimdir. Bu, mahkeme uygulamalarını daha iyi analiz etmeyi ve sonucu tahmin etmeyi mümkün kılar.
Ne kadar fazla veri mevcut olursa, yapay zeka modelleri o kadar iyileştirebilir ve böylece tahmin yeteneğini geliştirebilir.
Yapay zeka, biyolojik nöron hücrelerinin (canlı bir organizmanın sinir hücreleri) organizasyonu ve işleyişi ilkesi üzerine inşa edilmiş bir sinir ağları sistemini kullanarak insan beyninin çalışmasını taklit eder.
Bununla birlikte, yapay zekanın bariz bir eksikliği empati, yani empati gibi insani bir niteliğin olmayışıdır: Hakim, örneğin nafakanın geç ödenmesi veya borcun geri ödenmesi durumunda davalının iddialarını kabul edebilirken, makine hiçbir taviz vermeyecektir.
Yapay zekanın ceza yargılamasında kullanılmasına ilişkin ilkelerin geliştirilmesi, bu dijital teknolojinin mevcut cezai düzenleme ve koruma mekanizmasına işleyişini aksatmadan dahil edilmesinin ana unsurlarının daha da geliştirilmesine ve kalitesinin artırılmasına olanak sağlayacaktır.
Bu ilkeler hem hukuki hem de teknik nitelikte olacaktır.
Ceza ve ceza muhakemesi hukuku alanında yapay zekanın kullanılmasına ilişkin ilkelerdeki hukuki ilke, yapay zekanın, yetkili makamları tarafından temsil edilen devlet ile suç işlemekten suçlu olan kişi arasında var olan gerçek sosyal ilişkileri etkilemesi gerçeğiyle belirlenir.
Söz konusu ilkelerin teknik temeli, ceza hukuku ve ceza muhakemesi ilişkilerinde yapay zekanın tam teşekküllü bir konu olarak değil, ceza ve ceza muhakemesi sürecini kolaylaştıran, sürekli gelişen bir dijital teknik araç olarak hareket etmesiyle sağlanmaktadır.
Belirtmek gerekir ki, cezai sürecin her aşamasında fail ve mağdurun, ceza davasında yapay zeka kullanımına ilişkin rızalarını teyit etmeleri gerekmektedir.
Dolayısıyla pratikte ön soruşturma sırasında yapay zekanın kullanıldığı, ancak mahkeme duruşması sırasında ilgili katılımcıların bundan vazgeçtiği bir durum mümkündür.
Yapay zekanın cezai işlemlerde kullanılmasına ilişkin olarak mahkemeden, soruşturma organlarından ve diğer yetkili hükümet organlarından ayrıca izin alınmasına gerek yoktur, çünkü kararları zaten onların kontrolü altında olacaktır.
Avrupa İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunmasına İlişkin Sözleşme’nin (AİHS) 6. maddesi, davaların bağımsız ve tarafsız bir mahkeme tarafından incelenmesi hakkını güvence altına almaktadır.
Ancak ne 6. Madde ne de ona ilişkin yorumlar yapay zekanın kullanımını açıkça yasaklamıyor ve adaletin yalnızca bir insan yargıç tarafından yönetileceğini söylemiyor.
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin, karar vermede yapay zeka kullanımı nedeniyle Sözleşme’nin 6. maddesinin ihlaline ilişkin uygulaması henüz gerçekleşmemiştir.
Yapay zekayı adalet alanına dahil etme fikri aynı zamanda bir takım etik soruları da gündeme getiriyor.
2018 yılında, Avrupa Konseyi Adaletin Etkinliğine İlişkin Avrupa Komisyonu, önemli bir uluslararası yasayı kabul etti: Yapay Zekanın yargı sistemlerinde ve çevrelerinde kullanımına ilişkin Avrupa Etik Şartı.
Şartın temel amacı, başta AİHS ve Avrupa Konseyi Koruma Sözleşmesi ile güvence altına alınan temel hak ve özgürlüklere saygı göstererek, yargı kararlarını ve verileri algoritmalarla işleyerek adalet yönetiminin etkinliğini ve kalitesini artırmaktır.
Etik sözleşme, adaletin idaresinde yapay zekanın kullanımına ilişkin beş ilkeyi belirlemektedir:
-Yapay zekayı kullanırken temel insan haklarına uyma ilkesi: Yazılım geliştiricileri tasarım açısından etik bir yaklaşımı tercih etmelidir.
Bu yaklaşım halihazırda algoritma geliştirme aşamasında uygulanmakta olup, AİHS, Kişisel Verilerin Korunması Sözleşmesi vb.’nin doğrudan veya dolaylı olarak ihlal edilmesini imkansız hale getirmektedir.
-Ayrımcılık yapmama ilkesi , yani bireyler veya birey grupları arasında herhangi bir ayrımcılığın gelişmesinin önlenmesi: Algoritmanın geliştirilmesinde yer alan kamu ve özel sektör, işleme yöntemlerinin ayrımcılığa yol açmadığından emin olmalıdır. Gizli ve kişisel verilerin meşru kullanımına özel önem verilmektedir.
-Mahkeme kararlarının ve verilerin güvenli bir teknolojik ortamda işlenmesini ifade eden kalite ve güvenlik ilkesi: Makine öğrenimi modellerini geliştirenlerin hakimlerin, hukukçuların, avukatların, savcıların, akademisyenlerin ve adalet alanındaki diğer uzmanların deneyimlerinden ders alması gerekiyor.
Algoritmaların kullandığı veriler yalnızca sertifikalı bilgi kaynaklarından gelmeli ve değiştirilemez.
-“Kullanıcı kontrolü altında” ilkesi: AİHS’nin 6. maddesi uyarınca hukuki sürecin katılımcısının, usule ilişkin tüm hususlar ve yapay zekanın yetenekleri ve işlevleri hakkında anlaşılır bir dille bilgilendirilmesi gerekmektedir.
Yeni sistemleri uygulamaya koyarken kamuoyunun farkındalığını artırmak için kamuya açık tartışmalar düzenlemek de faydalı olacaktır.
-Şeffaflık, tarafsızlık ve adalet ilkesi: Veri işleme yöntemleri erişilebilir ve anlaşılır olmalıdır. Hukuki sonuçlara ve bireyler üzerindeki etkiye bağlı olarak, fikri mülkiyetin korunması ile şeffaflık ve tarafsızlığın sağlanması gerekliliği arasında bir denge bulunması gerekmektedir.
Yapay zekayı kullanan teknolojilerin (sistemlerin) tanıtılması, nüfusun yaşam kalitesini artıran koşullar oluşturmayı amaçlamaktadır.
Aynı zamanda, bu teknolojileri/sistemleri kullanırken, ceza hukuku korumasının çeşitli nesnelerine zarar verme/zarar verme riski de vardır.
Yapay zeka teknolojilerinin (sistemlerinin) toplumsal açıdan tehlikeli bir eylemi gerçekleştirmek için araç veya araç olarak kullanılabileceği günümüzde zaten aşikar hale geliyor.
Çeşitli sorunları insan katılımı olmadan çözebilen güçlü veya evrensel yapay zekanın yaratılması, bilim adamlarını onu bağımsız bir suç konusu olarak tanıma olasılığı hakkında düşünmeye sevk ediyor.
Geleneksel adaletin yanı sıra, geçici olarak “karma adalet” ve “yapay zeka adaleti” olarak adlandırılan iki yeni türün ortaya çıkışından söz edebiliriz.
Bireyler, tüzel kişiler, toplum ve eserler arasındaki hukuki uyuşmazlıkların çözüm şekilleri karma adalet kapsamına alınacaktır.
Robotlar arasındaki hukuki anlaşmazlıkların çözüm biçimleri yapay zeka adaletine ait olacak.
Ayrıca bu adalet sisteminin işleyişi, toplumsal gelişme ve istikrarı tehdit eden işlere karşı da önlem alınmasını sağlayacaktır.
Yapay Zeka ve Adalet
Büyük ihtimalle yapay zeka insan adalet sistemini kopyalamayacaktır. Temelde farklı fiziksel özellikler ve ihtiyaçlar, böyle bir yaklaşımdan öncelikli olarak vazgeçilmesini gerektirir.
Aynı zamanda bu sistemin oluşturulması, insanlığa toplumsal süreçlerin gelişimini kontrol etme fırsatının sağlanması için de gerekli bir koşul olacaktır.
Büyük olasılıkla robotlar temelinde yapay zeka adaleti oluşturulacaktır.
Bir kişinin fiziksel ve zihinsel verileri, bu adalet sisteminin etkin bir şekilde işlemesi için elbette yeterli olmayacaktır.
Böyle bir sistemin yaratılması, geleneksel adaletin var olduğu dönemde kazanılan deneyimlerin net algoritmalar halinde genelleştirilmesini gerektirecektir.
Böyle bir genelleme gelecekteki hukuk biliminin ana yönlerinden biri haline gelebilecektir.
Adaletin geleceği elbette teknolojiye ve mahkeme süreçlerinin otomasyonuna dayanmaktadır.
Sonuç
Evet, yapay zekanın veri işleme sürecini hızlandırma, mahkemelerin işini hafifletme, verimli hale getirme konusunda çok büyük bir potansiyeli vardır. Ancak yapay zekayı hukukun üstünlüğü, ayrımcılık yapmama, tarafsızlık, adalet, güvenlik vb. gibi temel ilkeleri gözetmek için kullanırken çok önemlidir.
Dünya topluluğu için, yapay zekanın adalete dahil edilmesi konusu tartışmalı olmaya devam ediyor ve buna çeşitli anlaşmazlık kategorilerinin (telif hakkı alanındaki anlaşmazlıklar, ticari anlaşmazlıklar) çözümünde yapay zekanın aktif kullanımından, Mahkeme kararlarını tahmin etmek için yapay zeka algoritmalarının kullanımına ilişkin cezai sorumluluk.
Ulusal mevzuatlar, hakimin yerine bir algoritma getirilmesi olanağını sağlamıyor ancak yapay zekanın yargı sistemine kısmen dahil olmasını tartışmak mümkündür.
Yazarın “İslam Hukuk Açısından Kripto Paralar Hakkında Değerlendirme” isimli yazısını bağlantıdan okuyabilirsiniz.
Dr. Bilal Tanrıverdi’nin tüm Blog yazılarını bağlantıdan okuyabilirsiniz.
Kullanılan Kaynaklar:
- 5 Önyargılı Yapay Zeka Örnekleri // Mantıksal. 30.07. 2019. URL: https://www.lojikly.ai/articles/5-examples-of-biased-ai
- Branke J. Yapay Topluluklar. URL: https://link.springer.com/referenceworkentry/10.1007%2F978-0-387-30164-8_36.
- Chin M. Bu öğrenciler, testlerinin yapay zeka tarafından derecelendirildiğini ve kopya çekmenin kolay yolunu anladılar. “100’lerin hepsini alıyor” // The Verge. 2.09.2020. URL: https://www.theverge.com/2020/9/2/21419012/edgenuity-online-class-ai-grading-keyword-mashing-students-school-cheating-algorithm-glitch
- Cioffi-Revilla C. Hesaplamalı Sosyal Bilimler // Wiley Disiplinlerarası İncelemeler Hesaplamalı İstatistik 2(3). Mayıs 2010. S. 259-271.
- Dupont B., Stevens Y., Westermann H., Joyce M. Suç ve Ceza Adaleti Bağlamında Yapay Zeka, Kore Kriminoloji Enstitüsü, Kanada Siber Güvenlik Araştırma Başkanı, ICCC, Université de Montréal, (2018). URL: https://www.cicc-iccc.org/public/media/files/prod/publication/files/Artificial-Intelligence-in-the-Context-of-Crime-and-Criminal-Justice_KICICCC_2019.pdf.
- Eliot L. Yapay Zekanın Adalet İlkeleri Üzerindeki Etki Modeli: Yapay Zekanın Yasal Muhakemesinin Özerk Düzeylerini Kapsama. URL: https://www.academia.edu/44020078/An_Impact_Model_of_AI_on_the_Principles_of_Justice_Encompassing_the_Autonomous_Levels_of_AI_Legal_Reasoning.
@btnrvrd
www.bilaltanriverdi.com
Bilal Tanrıverdi, Uzun yıllar Türkiye’de ve yurtdışındaki medya kuruluşlarında muhabirlik editörlük yöneticilik yapmıştır.
Uluslararası Hukuk lisans yüksek lisans ve doktora çalışmalarını Türkiye, İngiltere ve Amerika’da yapan Tanrıverdi, Birçok devlet kurumu, Şirket ve STK’larda da danışmanlık, idarecilik ve uzman görevlerinde bulunmuştur.
Hukuk Çalışma Alanları
Kamu Hukuku
Savaş Barış ve Çatışma Çözümleri
İnsancıl Hukuk
Deniz Hukuku
Enerji Hukuku
Siber Hukuk
Twitter: @btnrvrd